dziecko

Dziecko w gabinecie psychologa. Część I

Jak przygotować siebie i dziecko na wizytę w gabinecie psychologa? Co może się podziać w trakcie wizyty? Jakie oczekiwania mogą zostać zrealizowane  w konsultacji lub terapii? Jakie są kompetencje psychologa, psychoterapeuty.

Zapraszam na cykl postów przygotowujących rodziców do kontaktu z psychologiem.

Dziecko do gabinetu psychologa zawsze przychodzi z rodzicami, chociaż nie zawsze to rodzice są inicjatorami wizyty. Często zdarza się, że samo dziecko widzi trudność w swoim życiu, z którą nie potrafi sobie poradzić samo albo przy wsparciu znanych dorosłych. Czasem dziecko posiada całkiem dobrą wiedzę i świadomość tego, kim jest psycholog, a czasem po prostu czuje, że potrzebna jest osoba spoza rodziny, która wesprze ją w radzeniu sobie z problemem. Bywa i tak, że przychodzą ponownie dzieci, które wcześniej były już ze mną w kontakcie i same widzą konkretną potrzebę kolejnej konsultacji. Jakkolwiek by się to nie zaczynało, rodzic jest ważnym elementem w terapii dziecka i bez niego w terapii niewiele będzie możliwe. Jaką zatem rolę ma rodzic i jak może wspierać proces terapii?

Od czego zacząć? Od kontaktu telefonicznego, bądź przez komunikator na gabinetowej stronie Facebooka. Potrzebne informacje na tym etapie to wiek i płeć dziecka oraz przyczyna zgłoszenia. Nie jest to moment na szczegółowe opisywanie problemu. Na częste pytanie „Od czego zacząć?” najlepsza jest odpowiedź – „Proszę zacząć od tego, co wydaje się najważniejsze”.

Na pierwsze spotkanie zapraszam samych rodziców bez dziecka. Dlaczego samych rodziców, skoro problem dotyczy dziecka? Duża część tego spotkania niewiele będzie miała wspólnego z samym dzieckiem i jego problemem, chociaż poruszane w nim tematy będą kluczowe w rozumieniu specyfiki dziecka. Jest to czas na rozmowę w gronie dorosłych o tym, jak rodzice spostrzegają funkcjonowanie dziecka oraz jaka jest jego historia. Trudności nie biorą się znikąd – mają swoją przyczynę. Czasem wynikają ze specyfiki układu nerwowego dziecka, często są specyficzne dla etapu w rozwoju, mogą wynikać z doświadczeń życiowych, a niejednokrotnie związane są z historią rodziny. Zebranie dokładnego wywiadu pozwala określić prawdopodobne źródło trudności i ukierunkować dalsze działania. Zbierając wywiad od rodziców psycholog zapyta o historię ich związku, czas, w jakim dziecko pojawiło się w ich rodzinie (stresy, obciążenia, poczucie satysfakcji z życia, strukturę rodziny i relacje), czy dziecko było planowane i oczekiwane, jak przebiegała ciąża i poród, rozwój w okresie noworodkowym i niemowlęcym, jakość snu i jedzenia, adaptowanie się do zmian. Przed wizytą u psychologa warto usiąść wspólnie i przypomnieć sobie wszystkie te momenty z życia rodziny – fakty i realne zdarzenia ale także klimat tego czasu i osobiste wspomnienia. Zdarza się, że przy zbieraniu wywiadu, a szczególnie tej części, która odnosi się do początku ciąży, rodzice dotykają intymnych, trudnych spraw związanych z relacjami rodzinnymi i własnymi przeżyciami, które niewiele mają wspólnego z samym dzieckiem a wiedza o nich stanowiłaby dla dziecka obciążenie. Na pierwszym spotkaniu psycholog zapyta także o obecną strukturę rodziny, relacje, styl życia, obciążenia, priorytety rodzinne i osobiste dorosłych. Może się zdarzyć, że wstępna konsultacja z rodzicami będzie wymagała dwóch spotkań.

Po zebraniu pełnego wywiadu przychodzi moment na rozmowę o przyczynie wizyty. O tym, jak przygotować się na ten etap konsultacji – w kolejnym poście. Zapraszam!

Anna Wąsik

Posted by Anna Wąsik in terapia dziecka, 0 comments